گدای حضرت اوباش و پادشاهی کن
مکن مخالفت او و هر چه خواهی کن
در جواب آن

گدای وصله خیاط باش و شاهی کن
بعاریت مستان رخت و هر چه خواهی کن

نوشته برزه مفتون معقلی خطیست
بجیب دلق که در این لباس شاهی کن

برین نهالی اطلس ببالش زرمهر
که گفت تکیه ده و خواب صبحگاهی کن

بدست صوفی صوف از محرمات همه
که منهیند برو توبه از مناهی کن

طمع بروی سفیدی کی و چشم آویز
چوروی بند شود جامه در سیاهی کن

گرت بود سرو پایی چنانچه دلخواه است
بپوش و سلطنت از ماه تا بماهی کن

که گفت مدحت والا بران مکن قاری
حدیث اطلس گلگون و حبرکاهی کن