هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از تشبیهات و استعارههای زیبا برای توصیف عناصر طبیعی و انسانی استفاده میکند. در آن از آب، سنگ، شکر، پارچه، و رنگها به عنوان نمادهایی برای بیان مفاهیم عمیقتر استفاده شده است. شاعر با ظرافت، عناصر مختلف را به هم مرتبط میسازد تا زیباییهای طبیعت و زندگی را به تصویر بکشد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق و استعارههای پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوانتر قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی و اصطلاحات شعری دارد.
شمارهٔ ۱۱۲ - لاادری قائله
در بدخشان لعل اگر از سنگ میآید برون
آب رکنی چون شکر از تنگ میآید برون
در جواب آن
پیش درزی جامه کز تنگ میآید برون
چند تنقیصم دهد از سنگ میآید برون
یادم آرد ار برآن نرمدست چون حریر
ناله ابریشمی کز چنگ میآید برون
دستگاه صبغه الله از خم نیلی نگر
هر سحر کاین اطلس گلرنگ میآید برون
آب رکنی از دل خارا چو حبرماویست
یا خشیشی جامه کز تنگ میآید برون
آنکه بودش صوف و اطلس از همه نوعی به جهد
این زمان از عهده خود رنگ میآید برون
فوطه شیر و شکر از تنگه بازارگان
در لطفات چون شکر از تنگ میآید برون
میرسد از تنگنا کتان پرپهنا به خلق
چون به قاری میرسد پرتنگ میآید برون
آب رکنی چون شکر از تنگ میآید برون
در جواب آن
پیش درزی جامه کز تنگ میآید برون
چند تنقیصم دهد از سنگ میآید برون
یادم آرد ار برآن نرمدست چون حریر
ناله ابریشمی کز چنگ میآید برون
دستگاه صبغه الله از خم نیلی نگر
هر سحر کاین اطلس گلرنگ میآید برون
آب رکنی از دل خارا چو حبرماویست
یا خشیشی جامه کز تنگ میآید برون
آنکه بودش صوف و اطلس از همه نوعی به جهد
این زمان از عهده خود رنگ میآید برون
فوطه شیر و شکر از تنگه بازارگان
در لطفات چون شکر از تنگ میآید برون
میرسد از تنگنا کتان پرپهنا به خلق
چون به قاری میرسد پرتنگ میآید برون
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۱ - خواجو فرماید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۳ - خواجو فرماید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.