هوش مصنوعی: این متن شعری است که با استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های زیبا، مفاهیم عرفانی و اخلاقی را بیان می‌کند. در آن از عناصر طبیعی مانند گل، خار، پنبه و کافور استفاده شده تا به مفاهیمی مانند صبر، پنهان‌کاری معنوی، و تواضع اشاره کند. همچنین، در بخش‌هایی از آن به درویش و مفاهیم مرتبط با عرفان اشاره شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و استعاری است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از عبارات نیاز به تفسیر دارند که برای مخاطبان با سطح درک بالاتر مناسب‌تر است.

شمارهٔ ۱۳۶ - سید جلال الدین عضد فرماید

ای برگ گل سوری از خار مکن دوری
از خار مکن دوری ای برگ گل سوری
در جواب آن

ای مخفی کافوری از پنبه مکن دوری
از پنبه مکن دوری ای مخفی کافوری

در پرده مستوری والا نتواند بود
والا نتواند بود در پرده مستوری

ای جبه بدستوری من مینهمت پنبه
من مینهمت پنبه ایجبه بدستوری

درویش تو معذوری در پاچو ازارت نیست
درپا چوانارت نیست درویش تومعذوری

ایشرب تو منظوری مدفون بودت ناظر
مدفون بودت ناظر ایشرب تو منظوری

حبری خوش و صابوری خواهم ببر آوردن
خواهم ببر آوردن حبری خوش و صابوری

از رخت نو سوری قاری فرجی بادت
قاری فرجی بادت از رخت نو سوری
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۵ - خواجه حافظ فرماید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۷ - و من بدایع افکاره
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.