هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عشق و علاقه شدید خود به معشوق سخن می‌گوید و از رشک و حسادت به لباس‌های او که نزدیک‌تر از خودش هستند، ابراز احساسات می‌کند. او از بوسه‌هایی که به قدم‌های معشوق داده می‌شود و از دست‌هایی که شب و روز در گردن معشوق هستند، صحبت می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن حاوی مفاهیم عاطفی و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم پیچیده‌ی ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد.

رباعی شمارهٔ ۳۴۳

چون موی شدم ز رشک پیراهن تو
وز رشک گریبان تو و دامن تو

کاین بوسه همی دهد قدمهای ترا
وآنرا شب و روز دست در گردن تو
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۴۲
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.