شدآن پری به جلوه و ناگاه روببست
دیوانه ام نمودوبه زنجیر موببست

بس گفتگوز نقطه موهوم داشتیم
بر ما به یک کلام ره گفتگو ببست

از زلف وچشم وخال وخط آنشوخ دلفریب
را دل مرا زد وازچارسو ببست

دور از توخواستم خورم از می پیاله ای
چون یخ فسرده گشت ومرا درگلو ببست

دل از خدا همی طلب افتتاح کرد
دی می فروش چون سر خم وسبو ببست

گفتا که یامفتح الابواب افتتح
بر روی ما گشای دری را که او ببست

شد چون بلنداقبال اقبال او بلند
بر روی دل هر آنکه در آرزو ببست

«بلند اقبال»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir