هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که در آن شاعر به توصیف معشوق و احساسات خود می‌پردازد. او از زیبایی معشوق، دل‌باختگی خود و تأثیرات عمیق عشق سخن می‌گوید. همچنین، اشاراتی به مفاهیم عرفانی مانند تسبیح، توبه و جاودانگی دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات عرفانی نیاز به دانش ادبی و فرهنگی دارد که معمولاً در سنین بالاتر کسب می‌شود.

شمارهٔ ۱۰۹

گوید ار کس زمعجزات مسیح
پیش لعل لب تو هست قبیح

همه عضو تودل برد از دست
کل شی من الملیح ملیح

من به وصف رخ توام اخرص
درهمه قول هایم ار چه فصیح

می کند عمر جاودان به جهان
پیش پایت کسی که گشته ذبیح

بسته ام من ز زلف تو زنار
کرده زاهد ز تربت ار تسبیح

همه اعمال من خطا وغلط
همه افعال توبه جا وصحیح

بسکه کاهیده شدتنم از غم
شده ام پای تا به سر تشریح

نیست حاجت به سیر گلشن وگل
خاک کویت ز بس دهد تفریح

شدم از آن چنین بلند اقبال
که به اغیار دادیم ترجیح
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.