۸۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۲۶

نه ماهی چورویت زخط هاله دارد
نه قندی چولعل تو بنگاله دارد

که از رنگ ورویت خبر داده اورا
که داغی ز عشقت به دل لاله دارد

نه همسایگان خواب دارند ونه من
دلم هر شب از غم ز بس ناله دارد

به ساقی بگو درددل را که درکف
دوای غم و درد صد ساله دارد

بلند است اقبال آن کس که دلبر
ز عشق خود اوچو من واله دارد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.