هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که در آن شاعر از توصیف معشوق با واژه‌های معمولی مانند شکر و قند خودداری می‌کند و زیبایی بی‌همتای او را ستایش می‌نماید. همچنین، تأکید دارد که دل را تنها به عشق معشوق اختصاص دهند و از طلب‌های بیهوده پرهیز کنند. در پایان، اشاره‌ای به اشعار بلند اقبال دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و احساسی دارد. همچنین، ممکن است برخی از مفاهیم برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۲۱۹

پیش شیرین لب او وصف ز شکر نکنید
وصف شکر به بر قند مکرر نکنید

دسترس هست اگر بر سر گیسوی نگار
هوس مشک تر وخواهش عنبر نکنید

رخ دلدار من ازحسن نداردهمتا
دیگر اورا به خدا بیهده زیور نکنید

تا دراوجلوه کند روی دلارای نگار
دل چون آینه را هیچ مکدر نکنید

دل که خلوتگه عیش است به دیوار ودرش
به جز از نقش رخ دوست مصورنکنید

ندهد یار سما را به بر خویش قرار
تاکه اشک ورخ خود را زر وگوهر نکنید

بردر دوست نشینید ونماییدطلب
طلب حاجت خود از در دیگر نکنید

دلبر آن است که دایم بردل دارد جای
نام هر کس که ره دل زده دلبر نکنید

با ملائک به فلک زهره شنیدم می گفت
به جز اشعار بلنداقبال از بر نکنید
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.