هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزل‌گونه، زیبایی‌های معشوق و احساسات شاعر را با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا توصیف می‌کند. شاعر از ناز معشوق، زلف‌های او، چشمان مستش، و لب‌های سرخش سخن می‌گوید و احساس خود را از هجران و عشق بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۲۲۸

ای دلمناز دهانت تنگ تر
وی ز زلف قامت من چنگ تر

چشم مستت آمداندر دلبری
از دوصد هشیار با فرهنگ تر

پیش مرجان لبت یاقوت و لعل
گشته اند از پشت گل کم رنگ تر

ترک شوخ وشنگ درعالم بسی است
کس ندیدم از تو شوخ وشنگ تر

گشته است از ساحران بابلی
چشم تودر سحر پرنیرنگ تر

پایم اندر راه وصلت لنگ بود
خار هجران توکردش لنگ تر

از گل رخسارت از بلبل بسی
شد بلنداقبال خوش آهنگ تر
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.