هوش مصنوعی:
شاعر از دل خود می‌خواهد که از عشق به معشوق ستمگر دست بردارد و خود را در رنج و خواری نیندازد، زیرا معشوق از درد و غم او بی‌خبر و بی‌تفاوت است.
رده سنی:
15+
این متن حاوی مفاهیم عاطفی و عاشقانه‌ای است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان و مفاهیم پیچیده‌تر شعر کلاسیک فارسی نیازمند سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی است که معمولاً در سنین بالاتر حاصل می‌شود.
رباعی شمارهٔ ۳۸۶
ای دل منیوش از آن صنم دلداری
بیهوده مفرسای تن اندر خواری
کان ماه ستمگاره ز درد و غم تو
فارغ‌تر از آنست که می‌پنداری
بیهوده مفرسای تن اندر خواری
کان ماه ستمگاره ز درد و غم تو
فارغ‌تر از آنست که می‌پنداری
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۸۵
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
