هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عشق و دل‌بستگی خود سخن می‌گوید و بیان می‌کند که عاشق واقعی کسی است که نه دل دارد و نه جان. او از معشوق خود با توصیفات زیبا یاد می‌کند و از رنج هجران و عشق نافرجام می‌نالد. همچنین، به وفاداری خود اشاره کرده و تأکید می‌کند که با وجود جدایی، پیوند عاطفی آن‌ها پابرجاست.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربهٔ زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۲۸۰

گفتم که عاشقم من وز این گفته ام خجل
زیرا که عاشقی نبود کار آب وگل

عاشق تنی بود که نه دل خواهدو نه جان
عاشق کسی بود که نه جان دارد ونه دل

ای ترک مه جبین من ای لعبت ختا
وی شوخ نازنین من ای دلبر چگل

باشد مرا ز عشق توداغی به دل دگر
داغی به روی داغ من ازهجر خودمهل

گر درجفای ما شده رای تو مستبد
ما نیز در وفای توهستیم مستقل

دوری مرا زتوبه مثال دومصرع است
کر هم اگر جدا شده هستند متصل

درعاشقی بلند شد اقبال من بلی
یهدیه من یشاء ومن شانه یضل
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.