هوش مصنوعی: شاعر از درد فراق و جدایی سخن می‌گوید و خود را مانند سوزنی می‌داند که در سینه‌اش می‌سوزد. او امیدوار است که روزی به دست کسی بیفتد که به او قول نیک بیاموزد و مانند سوزن، راه درست را نشان دهد.
رده سنی: 15 سال به بالا این متن دارای مفاهیم عرفانی و احساسی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند سوزن و سوزش در سینه ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد.

رباعی شمارهٔ ۳۹۶

گشتم ز غم فراق دیبا دوزی
چون سوزن و در سینهٔ سوزن سوزی

باشد که مرا به قول نیک آموزی
چون سوزن خود به دست گیرد روزی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
# اندوه و فراق # عرفان
۳۷۳ حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۹۵
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۹۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.