هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر دلدادگی و اشتراکات عاطفی بین شاعر و معشوق است. هر دو دارای ویژگی‌های مشترکی مانند آشفتگی، دلبری و جادوگری هستند. شاعر از عشق و زیبایی معشوق سخن می‌گوید و خود را درگیر این عشق توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات شعری نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۳۸۸

هر صفائی که دارد آن مه رو
هست من را چون هستیم هست او

هرکه همرنگ یار نیست بلی
نیست عشقش به غیر رنگ وبو

من وآن شوخ هردو خم داریم
من قد از غم و آن صنم ابرو

هر دو آشفته و پریشانیم
من زمسکین دل او زمشکین مو

من ودلدار هر دو می شکنیم
من ز می تو به او رخ گیسو

من و یاریم هر دو آتش باز
من ز آه دل او زسوزان خو

من واو هر دو دلبری داریم
من زطبع روان واو از رو

دلبر از چشم و من ز شیرین شعر
هر دوهستیم فتنه وجادو

هر دو هستیم بس بلند اقبال
یار ازحسن ومن ز عشق او

وه که اوبا من است ومن به سراغ
قمری آسا همی زنم کوکو

من پی جستجوی وغافل از این
که بودجلوه گری وی از هر سو

زندگانی به ذکر دوست بود
ها به هر دم از آن زنم هی هو
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۸۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۸۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.