هوش مصنوعی: شاعر در این متن بیان می‌کند که اگر دنیا را در اختیار داشت، مانند دیگران از آن بهره‌ای می‌برد و شاید زندگی متفاوتی را تجربه می‌کرد. او با طنز و کنایه به این موضوع اشاره می‌کند که اگر چنین بود، ممکن بود مانند یک لولی (دلقک یا ولگرد) زندگی کند یا حتی حیواناتی مانند کبک و سگ و لاشه‌ای داشته باشد.
رده سنی: 16 سال به بالا این متن دارای مفاهیم فلسفی و طنزآمیز است که ممکن است برای درک کامل آن، نیاز به تجربه و بلوغ فکری بیشتری باشد. همچنین، استفاده از کلماتی مانند 'لولی' و 'لاشه' ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا نامناسب باشد.

رباعی شمارهٔ ۴۰۳

گر دنیا را به خاشه‌ای داشتمی
همچون دگران قماشه‌ای داشتمی

لولی گویی مرا وگر لولیمی
کبکی و سگی و لاشه‌ای داشتمی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
# طنز # فلسفه زندگی
۳۷۸ حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۴۰۲
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۰۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.