هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از حالات روحی و عاطفی شاعر در مواجهه با عشق و جستجوی معنا سخن می‌گوید. شاعر از آشفتگی، سوزش عشق، و تلاش برای یافتن حقیقت می‌گوید و با تصاویری مانند آتش، شراب، و آب خضر، حالات خود را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عرفانی و عاشقانه پیچیده است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از تصاویر و مفاهیم مانند سوزش عشق و تلاش برای یافتن معنا نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۴۴۳

ای دل چنین در تاب و تب از عشق روی کیستی؟
آشفته خاطر روز و شب ز‌آشفته موی کیستی؟

گفتم خلیل الله وشی چون دیدم اندر آتشی
می‌سوزی اما سرخوشی، سوزان ز خوی کیستی؟

ای گشته از غم تلخ کام، ای بر تو لذت ها حرام
افتاده در رنج زکام از عطر بوی کیستی؟

وادی به وادی کو به کو صوفی‌صفت در های و هو
چون فاخته کوکوی گو در جستجوی کیستی؟

شب ها نخوابی تا سحر، هی نالی از سوز جگر
هر دم به آهنگ دگر در گفتگوی کیستی؟

دیدم تو را همچون شراب، اول شدی شر آخر آب
ای آب خضر دیریاب اندر سبوی کیستی؟

می بینمت با ذره بین مانند فردوس برین
سرسبز و خرم اینچنین از آب جوی کیستی؟

بودی سیه، گشتی سفید، از تو نبودم این امید
الحمد لله المجید از شست و شوی کیستی؟

همچون بلنداقبال اگر از عشق هستی خون جگر
باید نگردد کس خبر در های و هوی کیستی
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۴۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۴۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.