هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزل‌گونه، بیانگر درد و رنج عاشق از بی‌وفایی معشوق است. شاعر با استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات زیبا، مانند مقایسه زلف معشوق به زره، احساسات خود را بیان می‌کند. او از معشوق می‌خواهد که از آزار او دست بردارد و به او عشق بورزد.
رده سنی: 16+ این شعر حاوی مفاهیم عاشقانه پیچیده و استعاره‌های ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از واژه‌ها و عبارات ممکن است نیاز به توضیح داشته باشند.

شمارهٔ ۴۸۳

بتا به کشتن ما عاشقان چه می کوشی
چوآب بر سر آتش ز کین چه می جوشی

مگر نه زلف توافتاده چون زره به برت
چه حاجت است که دیگر به تن زره پوشی

من شکسته دل افراسیاب شاه نیم
اگر تودر پی خونخواهی سیاووشی

نخورده باده که داری بما چنین سر جنگ
نعوذ بالله اگر یک دوجام می نوشی

هر آنچه دردنهی بر دلم پرستاری
هر آنچه دور شوی از برم درآغوشی

من از غلامیت ای خواجه بر ندارم دست
هزار بارم اگر بنه وار بفروشی

رواست یار نوازد گرت بلنداقبال
که همچو دایره ز اخلاص حلقه درگوشی
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.