ای گدای در توهر شاهی
نیست غیر از در توام راهی

نه چمنراست چون قدت سروی
نه فلک راست چون رخت ماهی

نیست الا چه زنخدانت
هست اگردر ره دلم چاهی

نه عجب چون سمندر ار سوزم
بیتواز دل اگر کشم آهی

دل وجان گر طلب کنی دهمت
به خدا نیست هیچم اکراهی

تا ز سوز دلم شوی آگاه
بزن آتش به خرمن کاهی

از تو دارد اگر بلنداقبال
باشدش قدر وعزت وجاهی