هوش مصنوعی: شاعر در این متن عاشقانه، زیبایی‌های معشوقه‌اش را توصیف می‌کند و از عشق و هجران او می‌نالد. معشوق با چهره‌ای درخشان و موهایی زیبا ظاهر می‌شود و شاعر را مسحور خود می‌کند. شاعر از درد فراق می‌گوید و آرزوی دیدار دوباره را دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات ادبی ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

بخش ۱۲ - دلبر من با رخ چون آفتاب

دلبر من با رخ چون آفتاب
نیمشب آمد بر من بی نقاب

طره او ریخته بر دوش او
شد دل وجان واله و مدهوش او

قامت او طوبی وکوثر لبش
برتنم افتاد تب از غبغبش

چهره او سوره والشمس بود
از کف خلقی دل وجان می ربود

طره اومعنی واللیل کرد
پرسش او را دل ما میل کرد

بر رخ حالم در عشرت گشاد
مرهمی او بر دلم ریشم نهاد

گفت که با جان تو هجرم چه کرد
گفتمش از هجر تومردم زدرد

نامده رفت از بر من آن نگار
گفتمش ای آفت صبر وقرار

بینمت آیا دگر آمد جواب
در برت آیم شبی اما به خواب
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۱۱ - در مرثیه حضرت شاهزاده علی اکبر
گوهر بعدی:بخش ۱۳ - در صفت عشق
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.