هوش مصنوعی: متن بالا درباره مفهوم عشق الهی و فداکاری در راه آن است. شاعر تأکید می‌کند که عشق واقعی مستلزم ترک دنیا و آرزوهای مادی، فداکردن جان و مال، و تسلیم محض در برابر معشوق است. عشق به عنوان کلید شادی و حیات معنوی توصیف شده و تأثیرات آن در جوانی و پیری مورد اشاره قرار گرفته است. همچنین، عشق به عنوان نیرویی که مشکلات را آسان می‌کند و جان را صیقل می‌دهد، معرفی شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند فداکاری و ترک دنیا ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

بخش ۱۳ - در صفت عشق

عشق دانی چیست ترک آرزوست
بلکه ترک دل که منزلگاه اوست

عقل اگر داری مشو از عشق دور
انه مفتاح ابواب السرور

ترک مال وجان، به عشق دوست کن
دوستی کن هر چه رای اوست کن

از شراب عشق اگر لب تر کنی
چون زلیخا زندگی از سر کنی

پیر اگر باشی جوان گردی ز عشق
در جوانی کامران گردی زعشق

بی نیاز از انس و ازجان سازدت
هر ه مشکل داری آسان سازدت

پای تا سر جوهر جانت کند
تا رسد جانی که جانانت کند

وآنکه نبود عشق جانان در دلش
جز پشیمانی نباشد حاصلش

گر دلت خالی بود از عشق یار
خون کنش وز دیده ریزش درکنار

از دم عشق آنکه را دل زنده است
تا خدا پاینده او پاینده است

وصف عشق از گفتگو بیرون بود
هر چه افزون گویم او افزون بود
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۱۲ - دلبر من با رخ چون آفتاب
گوهر بعدی:بخش ۱۴ - مناجات
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.