به غم صبر کن بی‌قراری مکن
به رخ اشک از دیده جاری مکن

صبوری کن از درد دوری منال
به روز و شب و هفته و ماه و سال

مگو صبر تلخ است گو شکر است
ز شهد و شکر بلکه شیرین تر است

به بستان شد از صبر بر پا شجر
شجر هم ز صبر است کآورده بر

بشد تاک از صبر بر پا ز خاک
بشد غوره از صبر پیدا ز تاک

شد آن غوره انگور شیرین ز صبر
شد انگور صهبای رنگین ز صبر

همه درد از صبر درمان شود
همه مشکل از صبر آسان شود

ز صبر است هر کار آراسته
ز صبر آمد آن را که دل خواسته

خدا صابران را بود دوستدار
بکن صبر و شو دوست با کردگار

کسی کو خدا دوستدارش بود
چه باک از غم روزگارش بود

نه هرکس تواند برد اجر صبر
که جای اندرین بیشه دارد هژبر

«بلند اقبال»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir