هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و توصیفی، با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، به توصیف معشوق و زیبایی‌های او می‌پردازد. شاعر از عناصر طبیعت مانند گل، ریحان، و مشک برای توصیف موها و لب‌های معشوق استفاده می‌کند و احساسات خود را با زبانی شاعرانه بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و ادبی نیاز دارد. همچنین، زبان و سبک شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر چالش‌برانگیز باشد.

شمارهٔ ۴۹

شکل و بالای ترا، یارب، چه شیرین بسته‌اند
کآفتابی را فراز سرو سیمین بسته‌اند

دلربا آمد خط از روی عرقناکت، مگر
دلربا زاده است و از مه عقد پروین بسته‌اند؟

زلف بر روی تو یا سر صفحهٔ گل مشک چین
خط ریحان است یا بر برگ نسرین بسته‌اند؟

بوی جان دارد لبت، ای خسرو خوبان مگر
نقش جوی شکرت از جان شیرین بسته‌اند

چون سکندر جان عالم در طلب سرگشته است
این چه حیوانی است کز ناف تو پایین بسته‌اند

عشرت و عیش ارم هم هرچه هست این است و بس
کاندرو سرمایهٔ آرام و تسکین بسته‌اند

نفس غالب، نفس پیر و گل «وفایی» گل‌پرست
فرصتی، یارب، که گل‌رویان ره دین بسته‌اند
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.