هوش مصنوعی: این شعر بیانگر درد و رنج عاشقانه و ناامیدی از عشق یکطرفه است. شاعر از بی‌وفایی معشوق شکایت کرده و احساسات خود را با تصاویر شاعرانه مانند مگس، قفس، و خرابات بیان می‌کند. او همچنین تهدید می‌کند که اگر معشوق راه وفا پیش نگیرد، به خرابات خواهد رفت و به می‌نوشی روی خواهد آورد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه‌ی پیچیده، ناامیدی و اشاره به خرابات (محل می‌نوشی) است که برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است نامناسب یا سنگین باشد.

شمارهٔ ۵۴

ای شکر اگر وانرسی خال مگس
زین جور که می کنی نداری غم کس

از مهر تو من هم ز تف کوره ی دل
برقی بفروزم نه تو مانی نه مگس

ای خواجه دگر شکر فشانی نکنی
طوطی نرهد ز دام این فکر و هوس

از مهر تو من هم به غراب آمیزم
در هم شکنم هم سر و هم پای قفس

محمل کش اگر چنین برانی شب و روز
بی چاره ی پیاده نشود قافله رس

از قهر تو من هم زدل آهی بکشم
کز نای شتر برآید آواز جرس

ای دوست اگر راه «وفایی» ندهی
تا بوسه زند بر قدمت یک دو نفس

از قهر تو من هم به خرابات روم
می گیرم دف و به نای و نی پیچم و بس
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.