هوش مصنوعی:
این متن شعری است که به توصیف مرغی به نام «وفایی» می‌پردازد. شاعر با استفاده از اعداد و تشبیهات، ویژگی‌های فیزیکی این مرغ را به صورت رمزآلود و شاعرانه بیان می‌کند. در پایان، شاعر از مخاطب می‌خواهد که اگر معنای این مرغ را می‌داند، آن را دریابد.
رده سنی:
12+
این متن دارای زبان شاعرانه و رمزآلود است که ممکن است برای کودکان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اعداد و تشبیهات پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از سن 12 سال به بالا در مخاطبان دیده می‌شود.
شمارهٔ ۵۵
جانا شب دوش مرغکی غالیه فام
از بهر وفایی چه خوش افتاده به دام
یک پشت، دو هفت گردن و یازده رو
دو چار سر و دو شش قدم و هفت اندام
دو شهپر و سیزده دم و شش منقار
نه ناخن هم چو خنجر و شازده نام
سه اختر و یک پاره مه و چار هلال
با پنج در و ده صدفش، بود به کام
ای دوست! اگر این مرغ تو دانستی چیست
این مرغ «وفایی» ز وفا باد حرام
از بهر وفایی چه خوش افتاده به دام
یک پشت، دو هفت گردن و یازده رو
دو چار سر و دو شش قدم و هفت اندام
دو شهپر و سیزده دم و شش منقار
نه ناخن هم چو خنجر و شازده نام
سه اختر و یک پاره مه و چار هلال
با پنج در و ده صدفش، بود به کام
ای دوست! اگر این مرغ تو دانستی چیست
این مرغ «وفایی» ز وفا باد حرام
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
