هوش مصنوعی: این شعر به واقعه‌ی عاشورا و شهادت امام حسین (ع) و یارانش اشاره دارد. شاعر با پرسش‌های تأمل‌برانگیز، ظلم و جفایی که بر اهل بیت (ع) روا داشته شده را به تصویر می‌کشد و از لب تشنه دادن سقّا، بریدن سر از پشت، و دیگر مظالم سخن می‌گوید. در پایان، وفاداری حورالعین به این ماجرا را ستایش می‌کند.
رده سنی: 15+ محتوا شامل توصیفات عمیق و احساس‌برانگیز از واقعه‌ی عاشورا است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، برخی تصاویر مانند بریدن سر و تشنگی ممکن است برای سنین پایین نامناسب باشد.

بند نوزدهم

در ماتم شهی که سرش از جفا برند
رخت عزا رواست ز سر تا به پا برند

هرگز شنیده اید که بی جرم و بی گناه
همچون حسین کسی که سرش از قفا برند

هرگز شنیده اید که اعضای کشته را
از هم جدا نموده و هریک جدا برند

هرگز شنیده اید که در شادی کسی
از بهر نوعروس لباس عزا برند

یا خود به جای رخت عروسی شنیده اید
اوّل کفن به قامت نوکدخدا برند

سقّا شنیده اید که لب تشنه جان دهد
یا بهر آب بازوی او از جفا برند

جمعی نبی پرست و خدا گو شنیده اید
بیگانه وار سر ز تن آشنا برند

باشد روا «وفایی» اگر خیل حور عین
گیسوی خویش یکسر از این ماجرا برند
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بند هجدهم
گوهر بعدی:بند بیستم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.