هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر از عشق و شیدایی سخن می‌گوید و از خداوند می‌خواهد که یاد او را در دل عاشقان زنده نگه دارد. او از ناامیدی و رنج‌های عشق می‌گوید و آرزو می‌کند که کسی به درد و رنج او توجه کند. شاعر همچنین از جنون عشق و سودای بی‌سرانجام سخن می‌گوید و از خدا می‌خواهد که او را از این سودا رها کند.
رده سنی:
16+
این متن شامل مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، مفاهیمی مانند رنج عشق و جنون ممکن است برای سنین پایین مناسب نباشد.
غزل ۳۰
گهی از مهر یاد عاشق شیدا کند یا رب
چو شیدایی ببیند هیچ یاد ما کند یا رب
گرفتم کان مسافر نامه سوی من روان سازد
چسان قاصد من گمنام را پیدا کند یا رب
به آه و نالهٔ شبها اسیرم کرد و فارغ شد
چرا با تیره روز خود کسی اینها کند یا رب
به بازار جنون افتاد وحشی بی سر زلفش
بد افتادست کارش، ترک این سودا کند یا رب
چو شیدایی ببیند هیچ یاد ما کند یا رب
گرفتم کان مسافر نامه سوی من روان سازد
چسان قاصد من گمنام را پیدا کند یا رب
به آه و نالهٔ شبها اسیرم کرد و فارغ شد
چرا با تیره روز خود کسی اینها کند یا رب
به بازار جنون افتاد وحشی بی سر زلفش
بد افتادست کارش، ترک این سودا کند یا رب
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل ۲۹
گوهر بعدی:غزل ۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
