ای روز عید خلق وز خلق را نجات
بر تو بخیر باد و سعادت شب برات

باشد بلی بخیر و سعادت برات تو
چون خلق را زعدل تو باشد زغم نجات

در دیده مروت و اندر تن خرد
شایسته چون حیائی و بایسته چون حیات

از بهر تازه بودن دلهای خاص و عام
پیوسته درفشانی چون ابر بر نبات

بر اعتقاد تست دل عام را قرار
بر رأی تست قاعده خاصر اثبات

صاحب توئی و صاحب دولت توئی و هست
دولت بتو فروخته خود را ببیع بات

گر در میان بادیه جوئی نشان کنی
آنجا رود بدولت تو دجله و فرات

هر شاهرا که چون تو وزیری بود بود
شطرنج ملک خصم رسیده بشاه مات

از فتح سومنات وز محمود زاولی
باقیست زنده نامی و او یافته وفات

محمود شاه مشرق دخر الملوک را
دیدار تو وزیر به از فتح سومنات

بهتر ز سومنات گشائی بنوک کلک
بر فال نیک چون بگشائی سر دوات

از خالق کریم سوی تو کرامت است
وز تو بخلق او همه بر است و مکرمات

دادی زکات جاه بسی بندگانش را
ایزد کناد جاه تو افزون ازین زکات

باز آمده به خیر و سعادت برات تو
پذرفته باد روز و شبت روزه و صلات

گر نیک بنگرند به لطف و به قهر تو
دانند کاین حیات دهد وآن دگر ممات

من بنده را نجات ده از محنت زمان
ای روز عید خلق و ز غم خلق را نجات

«سوزنی سمرقندی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir