صدری که بر صدور زمانه مقدم است
درگاه او چو کعبه شریف و معظم است

اندر میان آدمیان چون فرشته است
وندر دل فریشتگان همچو آدم است

زی آنکه او فریشته و آدم آفرید
جون آدم و فرشته عزیز و مکرم است

آن صدر کیست صاحب عادل که در جهان
صاحب قران و صاحب صدر مسلم است

از رأی روشن وی و تدبیر محکمش
روشن جهان و قاعده ملک محکم است

در ملکت عجم سر هر محترم ویست
چون در عرب سر سال از محرم است

زیر نگین اوست سراسر همه جهان
گوئی مگر که خاتم او خاتم جم است

ذخرالملوک اوست و سراسر همه جهان
از دولت خجسته سلطان عالم است

دانست آن شهنشه عالم که آن بزرگ
اندر خور وزارت سلطان اعظم است

اندر بزرگواری او نیست هیچ شک
وندر بزرگواران مانند او کم است

ای صاحبی که کف حداد تو روز بزم
خورشید ذره پرور و ابر گهر نم است

فرخنده فال صدری و دیدار روی تو
منشور شادمانی و بیزاری از غم است

با همت رفیع و کف راد تو
پست است اگر سپهر و بخیل است اگر یم است

گر فی المثل باکمه و ابرص نظر کنی
بی آنکه در تو معجز عیس بن مریم است

بینا شود بهمت تو آنکه اکمه است
گویا شود بمدحت تو آنکه ابرص است

در زیر نعل مرکبت ار خاگ گل شود
آن بر جراحت دل مظلوم مرهم است

ور باد جود تو بوزد بر نیازمند
با وی همه خزائن قارون فراهم است

از عدل تو هر آنچه بگفتم نه مشکل است
وز جود تو هر آنچه بگویم نه مبهم است

در دین پاک خاتم پیغمبران ز عدل
تو خاتمی و نام تو چون نقش خاتم است

خورشید اهل دین ببقای تو روشن است
دیبای آفرین بثنای تو معلم است

در خورد تست خاتم اقبال و سروری
چونانکه رخش رستم در خورد رستم است

با حاسد تو دولت چون آب و روغنست
با ناصح تو ساخته چون زیر پا نم است

مهر تو بر ولی و خلاف تو بر عدو
آن چون بر جنان خرم این چون جهنم است

گویم اگر عدوی تو کلبست راستست
ور چند با شجاعت و باسهم ضیغم است

هرچ آورد بچنگ همه بهره تو است
وین اندرو نشانه کلب معلم است

از عکس و لمع اختر رخشنده هر شبی
تا آسمان بگونه پیروزه تارم است

بر تارم هوای دل خود نشاط کن
با مهوشی که قبله یغما و تارم است

گردون خمیده میرود ار راست بنگری
تعظیم آستان ترا پشت او خم است