هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از مفاهیمی مانند عشق، جنون، وفاداری، و جستجوی حقیقت سخن می‌گوید. شاعر از عشق پر شور و تأثیرات آن بر روح و روان انسان می‌سراید و با استفاده از استعاره‌هایی مانند لیلی و مجنون، جیحون، و خضر، به بیان احساسات عمیق و پیچیده می‌پردازد. همچنین، اشاره‌هایی به مفاهیم فلسفی مانند افلاطون و خضر وجود دارد که بر بعد عرفانی متن تأکید می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و واژگان ادبی سطح بالا، فهم آن را برای سنین پایین‌تر دشوار می‌کند.

شمارهٔ ۴۹

گر کشم بر رخ دریا مژة پرخون را
غوطه‌ها در عرق شرم دهم جیحون را

عجب از جاذبة عشق که از یکرنگی
طوق لیلی نکند سلسلة مجنون را

رتبة کوهکن این بس که کشیدست بدوش
در وفا یک دو قدم غاشیة گلگون را

بلد راه جنون نقش پی مجنون است
خضر از ره نبرد گمشدة هامون را

خونبها یافت کسی کاب دم تیغ تو خورد
این هوس تشنه به خون کرده دل پر خون را

همچو پروانه به گرد سر خود گرداند
شعلة آه دل سوخته‌ام گردون را

ظاهرم آینه صورت باطن شده است
شاهد حال درون ساخته‌ام بیرون را

طرفه نعم‌البدلی یافته خم جا دارد
که فراموش کند صحبت افلاطون را

این همه نکتة سر بسته که در نامة تست
هم تو فیّاض مگر فهم کنی مضمون را
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.