هوش مصنوعی: این شعر عرفانی از مولانا یا یکی از شاعران صوفی‌مسلک است که مضامین عمیق عرفانی و اخلاقی را بیان می‌کند. شاعر از مفاهیمی مانند سلوک معنوی، اضطراب‌های درونی، صبر، حقیقت و فریب‌های دنیوی سخن می‌گوید. همچنین، به موضوعاتی مانند عشق الهی، گذر زمان و اهمیت حکمت اشاره دارد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار خواهد بود. همچنین، برخی از ابیات نیاز به تفسیر دارند و مناسب افرادی است که از بلوغ فکری نسبی برخوردارند.

شمارهٔ ۱۲۹

ز رنگِ می به رخت تا نقاب در پیش است
نگاه را سفر آفتاب در پیش است

تو تا به خلوت آیینه کرده‌ای آرام
مرا چو شعله هزار اضطراب در پیش است

سلوک راه خدا با تو می‌توان کردن
اگرچه جملة عالم حجاب در پیش است

خوش است قطع بیابان نفس اگر نبود
کریوه‌ای که ز عهد شباب در پیش است

عجب که رخت ز دریا برون تواند برد
که موج را ره پر پیچ و تاب در پیش است

مباش غرّه، شب عیش را صباحی هست
فریب سایه مخور کافتاب در پیش است

به پشت گرمی مهلت سمند جور متاز
که بی‌حساب ستم را حساب در پیش است

شبی به تجربه بیدار می‌توان بودن
ترا که فرصت شب‌های خواب در پیش است

علاج تشنگی راه پیش‌تر می‌کن
که تا به منزل ازین‌جا سراب در پیش است

کتان صبر بر کرده می‌روم لیکن
هزار مرحله‌ام ماهتاب در پیش است

کتاب حکمت یونان چه می‌کنی فیّاض
ترا که حکمت امّ‌الکتاب در پیش است
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.