هوش مصنوعی: این متن شعری است که از نزدیکی بهار، دیدار یار، و امیدواری به وصال سخن می‌گوید. همچنین به مفاهیمی مانند عشق، فنا، و امید اشاره دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی از اشارات مانند 'به دار نزدیک است' نیاز به درک بالاتری از مفاهیم انتزاعی دارد.

شمارهٔ ۱۳۰

چمن به خرّمی و گل به بار نزدیک است
جنون تهیّه نکرد و بهار نزدیک است

نشان ساحل این بحر ای که می‌پرسی
اگر به موج سواری کنار نزدیک است

به غیر یأس ابد در میانه فاصله نیست
بیا که وعدة دیدار یار نزدیک است

به خنده دست ندارم ولی به دولت عشق
رهم به گریة بی‌اختیار نزدیک است

گواه دعوی منصور می‌تواند شد
کسی که یک سر و گردن به دار نزدیک است

سر از دریچة گرداب کن برون و ببین
که چون محیط فنا را کنار نزدیک است

قدم به وادی حرمان به راه نه فیّاض
که راه وصل ازین رهگذار، نزدیک است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.