هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه از عشق و دلدادگی سخن می‌گوید و از تأثیر عمیق معشوق بر جهان اطراف و دل‌های عاشقان حکایت دارد. شاعر از زیبایی و جذابیت معشوق و تأثیر آن بر طبیعت و انسان‌ها می‌گوید و عشق را بلا و رنجی شیرین توصیف می‌کند.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی موجود در شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و استعاره‌های به‌کاررفته نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارند تا به‌طور کامل درک شوند.

شمارهٔ ۳۴۸

هر کاروان که راه به کوی تو ساختند
بازارها به مصر ز بوی تو ساختند

در بند دین نماند کس از کفر زلف تو
زنجیرها گسست چو موی تو ساختند

رشک آیدم، چه چاره کنم! عاشقی بلاست
زان محرمان که راه به کوی تو ساختند

چرخ و ستاره با دل ما بر نیامدند
تا اتفاق کرده به خوی تو ساختند

گل بویی از تو دارد و باغ از تو نکهتی
بیچاره بلبلان که به بوی تو ساختند

غافل بنوش باده که گیتی به جم نماند
صد جام خاک شد که سبوی تو ساختند

شهری ز غمزة تو چو فیّاض بیدلند
تنها مرا نه عاشق روی تو ساختند
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.