هوش مصنوعی: این شعر به عشق و عاشقی، جفاهای معشوق، دل‌بستگی و رنج‌های عاشقان می‌پردازد. شاعر از بی‌قراری عشاق، جادوی معشوق، غم و اندوه عشق و ناپایداری حالات عاشقانه سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده یا نامناسب باشد. همچنین، برخی از اشارات مانند «به دار کردن» نیاز به درک ادبی و عرفانی دارد که برای سنین پایین قابل درک نیست.

شمارهٔ ۳۶۹

به جفا چون بتان قرار کنند
فکر عشّاق بیقرار کنند

تیره‌تر تا کنند عاشق را
دستة زلف، تار تار کنند

هر دم از جلوه گر دلی نبرند
بنشینند و پس چه کار کنند!

منّت مرهمش به جان دارند
هر که را خاطری فگار کنند

صید دشمن شدند ماهوشان
دوستان را چنین شکار کنند!

وه چه جادوگرند گلرویان
برگ گل را بنفشه زار کنند

غمگساری کنند نام ولی
غم دل را یکی هزار کنند

دست بر دست اگر زنند رواست
که خزان حنا بهار کنند

بهر خط می‌کشیم زحمت زلف
مشق ثلث از پی غبار کنند

عزّت هر که بیش، خواری بیش
سر منصور را به دار کنند

لطف پنهان کنند با فیّاض
صد جفا گرچه آشکار کنند
وزن: متفاعلن متفاعلن متفاعلن متفاعلن
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.