آهی از دل از پیِ دفعِ‌گزندی می‌کشیم
چشم بد را سرمه از دود سپندی می‌کشیم

تا شبی سر و قد او سایه بر ما افکند
ما و دل هر صبح یاهوی بلندی می‌کشیم

ناتوانی بین که در عشق تو بار عالمی
با تن زاری و جان دردمندی می‌کشیم

آستانت از وجود ما گرانی می‌کند
پای رغبت از سر کوی تو چندی می‌کشیم

هر نفس فیّاض با این تلخکامی‌های خویش
کاسة زهری ز لعل نوشخندی می‌کشیم

«فیاض لاهیجی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir