هوش مصنوعی: این متن عاشقانه از زبان عاشقی بیان می‌شود که خود را فدای معشوق می‌کند و از عشق و ایثار سخن می‌گوید. شاعر از زیبایی‌های معشوق مانند لب‌های شیرین، چشم‌های بادامی و موهای مجعد یاد می‌کند و اعلام می‌کند که حاضر است همه چیز را در راه عشق فدا کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات ادبی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۴۵ - در تغزل است

ای پسر با ما بباید ساختن
اسب را بر ما نباید تاختن

ما غلام روی تو خواهیم گشت
با تو سیم و خواجگی درباختن

خوش بود با زلف چون چوگان تو
هر درنگی گوی و چوگان باختن

نیک باشد با قد چون تیر تو
هر زمان رفتن به تیر انداختن

از کرشمه دیده چون برهم زنی
کیسه ها باید بدو پرداختن

چون به وقت خنده بگشائی دو لب
جانها باید درو انداختن

خواهی از ابرو و چشم و جعد و زلف
گردن از ترکان خوب افراختن

تا کی ای شکر لب بادام چشم
سوختن ما را و بی ما ساختن

تو مرا بگداختی در عشق و من
خواهمت هر ساعتی بنواختن

خواهد از پیشت قوامی هر زمان
تن چو چاکر پیشگان بگداختن

حق ما بشناس و خود واجب کند
حق چاکر پیشگان بشناختن
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۴ - در تغزل است
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۶ - در غزل است
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.