هوش مصنوعی: این شعر از حسرت و ناتوانی، عشق نافرجام، رنج جدایی و بی‌وفایی سخن می‌گوید. شاعر با تصاویری مانند پری بی‌نام و نشان، داغ لاله در خون، و بلبل خاموش، احساسات عمیق غم و تنهایی را بیان می‌کند. همچنین، به مفاهیمی مانند محرومیت، آتش‌زبانی و انتظار برای بهاری بی‌خزان اشاره دارد.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی، همراه با تصاویر شاعرانه‌ای که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، برخی مضامین مانند رنج و محرومیت نیاز به درک عاطفی بالاتری دارد.

شمارهٔ ۳۳

چه باشد گر بگیری دست چون من ناتوانی را
پری همچون کمان در خانه بی نام و نشانی را

چمن مانند داغ لاله در گرداب خون افتد
اگر گویم به بلبل از جدایی داستانی را

چه سرها مانده ام چون مهر و مه در کوچه خواری
به خود تا دوست گردانیده ام نامهربانی را

ز شوخی تیر آغوش کمان را می کند خالی
به زور آورده نتوان در بغل سرو روانی را

سزای تست ای پروانه دلسوزی و محرومی
به مغز جان چرا پرورده‌ای آتش‌زبانی را

مپرس ای باغبان امروز از خاموشی بلبل
منه انگشت بر لب همچو گل بر خون دهانی را

ندیدم سیدا از نوخطان روی وفاداری
بده یارب به این بلبل بهار بی خزانی را
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.