هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از عشق و اشتیاق خود به معشوق سخن می‌گوید. او از وعده‌های بی‌پایه، زیبایی و جذابیت معشوق، و تأثیر کلام و رفتار او بر خود می‌سراید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا نامناسب باشد. همچنین، درک زیبایی‌شناسی و ادبی این شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری و احساسی دارد.

شمارهٔ ۳۶۹

لب گشایی به تکلم ز کلامت گردم
مژده وصل رسانی ز پیامت گردم

جلوه قامت تو روح روان است مرا
خیز و بخرام که از طرز خرامت گردم

دهن از بردن نام تو شده کان شکر
این چه نام شکرین است ز نامت گردم

به تغافل گهی از پیش نظر می گذری
می دهی گاه سلامی ز سلامت گردم

چون مه چارده از حسن رخت پر شده است
با تو قربان شوم از ماه تمامت گردم

سیدا از الم وعده تو گشت کباب
سوختی جان من از وعده خامت گردم
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.