۹۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۲۰

بی جمالت در گلستان چاک چون گل می زنم
سینه را بر سوزن مژگان بلبل می زنم

سبزه بیگانه روی بیابان نیستم
خط یارم حلقه بر پهلوی سنبل می زنم

می کند خاموشی صیاد گیرا دام را
یار را از دور اگر بینم تغافل می زنم

سیدا سودا اگر مشک خطای نیستم
شانه مشاطه ام دستی به کاکل می زنم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.