هوش مصنوعی:
این متن بیانگر احساس بیگانگی و تفاوت شاعر با قواعد و عادات دنیاست. شاعر خود را بیگانه از کار و بار دنیا، دیوانه‌طینت و بی‌قید به زر و سنگ می‌داند. او خود را مردی خانه‌بدوش و خش‌نشین معرفی می‌کند که با مرکز و محیط دنیا کاری ندارد و تنها در خم پرگار عالم قرار گرفته است. شاعر همچنین خود را خال عیب صفحه رخسار عالم و نقطه‌ای سهو بر ورق می‌داند. او با وجود شجاعت و دلیری، خود را جگردار عالم نمی‌داند و از عادات بد دنیا که راحت و آزار را با هم می‌آورد، گله می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، انتقادات اجتماعی و نگاه متفاوت به دنیا ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر چالش‌برانگیز باشد.
غزل ۳۱۶
ما اجنبی ز قاعدهٔ کار عالمیم
بیهوده گرد کوچه و بازار عالمیم
دیوانه طینتیم زر و سنگ ما یکیست
اینیم اگر عزیز و گر خوار عالمیم
با مرکز و محیط نداریم هیچ کار
هست اینقدر که در خم پرگار عالمیم
ما مردمان خانه بدوشیم و خش نشین
نی زان گروه خانه نگهدار عالمیم
حک کردنی چو نقطهٔ سهویم بر ورق
ما خال عیب صفحه رخسار عالمیم
با سینه برهنه به شیران نهیم رو
انصاف نیست ورنه جگردار عالمیم
وحشی رسوم راحت و آزار با هم است
زین عادت بد است که آزار عالمیم
بیهوده گرد کوچه و بازار عالمیم
دیوانه طینتیم زر و سنگ ما یکیست
اینیم اگر عزیز و گر خوار عالمیم
با مرکز و محیط نداریم هیچ کار
هست اینقدر که در خم پرگار عالمیم
ما مردمان خانه بدوشیم و خش نشین
نی زان گروه خانه نگهدار عالمیم
حک کردنی چو نقطهٔ سهویم بر ورق
ما خال عیب صفحه رخسار عالمیم
با سینه برهنه به شیران نهیم رو
انصاف نیست ورنه جگردار عالمیم
وحشی رسوم راحت و آزار با هم است
زین عادت بد است که آزار عالمیم
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل ۳۱۵
گوهر بعدی:غزل ۳۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
