با مدعی به صلح بدل گشت جنگ تو
ما را نوید باد ز زخم خدنگ تو

نقش فریب غیر پذیرفت همچو موم
چون نرم گشت آه دل همچو سنگ تو

با ما سبک عنان و به غیری گران رکاب
رشک آور است سخت شتاب و درنگ تو

قانون خود به چنگ مخالف کنم به ساز
چون نیست احتمال رهایی ز چنگ تو

ای تازه گل نه گرم جهان دیده‌ای نه سرد
نوعی نما که کم نشود آب و رنگ تو

بد نام عالمیم ز ما احتراز کن
برماست حفظ جانب ناموس و ننگ تو

وحشی نشین به خلوت خفاش کافتات
ناید به کنج کلبهٔ تاریک و تنگ تو

«وحشی بافقی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir