کدام بت شده رهزن دل چو سنگ ترا
که آفتاب محبت، شکسته رنگ ترا

شد از عتاب تو افزون، امیدواری غیر
زبس که مصلحت آمیز دید جنگ ترا

درآمدی و ندارم چو باد گستاخی
که همچو گل بگشایم قبای تنگ ترا

ز ننگ غیر، دلم جان سپرد و نام نبرد
زبس ملاحظه می کرد نام و ننگ ترا

کرشمه های تو از بس که هست نازآمیز
نه آشتی تو داند کسی، نه جنگ ترا

دلم ز زخم تو آسوده است و می نالم
که غیر پی نبرد لذت خدنگ ترا

ز بس که میلی امیدوار، ساده دل است
خیال مهر و وفا کرده ریو ورنگ ترا

«میرزا قلی میلی مشهدی »
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir