هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از پر شدن پیمانه‌ی زندگی خود سخن می‌گوید و اشاره می‌کند که اگر مرگ ظرفی داشت، به جای جانش شراب می‌گرفت. همچنین، او به تأثیر نگاه معشوق و تشبیه آن به شراب در میان باده‌پرستان اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
متن شامل مفاهیم عرفانی و استعاره‌های پیچیده‌ای مانند شراب و مرگ است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا نامناسب باشد. همچنین، اشاره به می‌گساری ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر مناسب نباشد.
شمارهٔ ۱۳۳
پر شده پیمانه ام، ظرف ندارد اجل
ورنه ز من می گرفت، در عوض جان، شراب
گر ز دو چشمت به هم،عشوه رسد، دور نیست
زان که به هم می دهند، باده پرستان شراب
ورنه ز من می گرفت، در عوض جان، شراب
گر ز دو چشمت به هم،عشوه رسد، دور نیست
زان که به هم می دهند، باده پرستان شراب
وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
