هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از درد هجران و بی‌خبری از یار می‌نالد و غم جانان را به راه مرگ تشبیه می‌کند. او اشاره می‌کند که این رنج تنها مختص به او نیست و دیگران نیز از آن بی‌خبر نیستند. در پایان، با یادآوری لحظات خوش با معشوق، به دل خود دلداری می‌دهد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عاشقانه‌ای است که با درد و اندوه همراه شده و درک آن نیاز به بلوغ عاطفی دارد. همچنین، تشبیه راه غم به مرگ ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.
شمارهٔ ۱۹۰
از وعده وصل تو وفا را خبری نیست
مردیم ز هجران و قضا را خبری نیست
راه غم جانان به ره مرگ شبیه است
طی می شود این جاده و ما را خبری نیست
از بیخبران بود، به هر کس که رسیدیم
تنها نه همین ما و شما را خبری نیست
خوش باش دلا، کامشب ازان دست نگارین
صد بوسه گرفتیم و حنا را خبری نیست
مردیم ز هجران و قضا را خبری نیست
راه غم جانان به ره مرگ شبیه است
طی می شود این جاده و ما را خبری نیست
از بیخبران بود، به هر کس که رسیدیم
تنها نه همین ما و شما را خبری نیست
خوش باش دلا، کامشب ازان دست نگارین
صد بوسه گرفتیم و حنا را خبری نیست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
