هوش مصنوعی: در این متن، شاعر خود و دیگران را به مینای شراب تشبیه می‌کند و فلک (آسمان) را به قدح (پیاله) تشبیه می‌نماید. او بیان می‌کند که گردش روز و شب فلک، به‌خاطر نگون‌ساری (ویرانی یا تباهی) ماست.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند شراب و قدح ممکن است نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای تفسیر داشته باشد.

شمارهٔ ۲۰۸

ما چو مینای شرابیم و فلک همچو قدح
روز و شب گردش او بهر نگونساری ماست
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۰۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.