هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر از درد فراق و غربت می‌گوید و احساس تنهایی و رنج خود را با تصاویری مانند شمعی که از فراق نمی‌ماند و ماتم‌افروزی برای سیم‌تن بیان می‌کند. همچنین، از سرنوشتی سخن می‌گوید که او را به غربت کشانده و مجبور به تحمل آزارهای وطن شده است.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاطفی و اجتماعی مانند غربت، فراق، و انتقاد از شرایط وطن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۲۶۰
امشب از فرقت او زنده نمی ماند شمع
ماتم افروزی این سیم بدن باید کرد
سرنوشتم به دبستان غریبی افکند
مشق آزارکشیهای وطن باید کرد
ماتم افروزی این سیم بدن باید کرد
سرنوشتم به دبستان غریبی افکند
مشق آزارکشیهای وطن باید کرد
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
