هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات به تغییرات و ناپایداری اوضاع جهان اشاره می‌کند و بیان می‌کند که همان‌طور که گردباد از خاک برمی‌خیزد و اشک‌هایش در آستین پنهان می‌شود، اوضاع جهان نیز گاهی چنان و گاهی چنین است. او از طغرا می‌خواهد که نپرسد حالش چگونه است، زیرا اوضاع همیشه در حال تغییر است.
رده سنی:
16+
مفاهیم فلسفی و انتزاعی موجود در شعر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد و نیاز به تجربه و درک بیشتری از زندگی دارد.
شمارهٔ ۳۰۰
چو خیزد گردباد از خاک ما در دشت محرومی
به رنگ ابر نیسان، گریه اش در آستین باشد
مگو طغرا چه سان باشم چنین، کاول چنان بودم
که اوضاع جهان، گاهی چنان، گاهی چنین باشد
به رنگ ابر نیسان، گریه اش در آستین باشد
مگو طغرا چه سان باشم چنین، کاول چنان بودم
که اوضاع جهان، گاهی چنان، گاهی چنین باشد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
