هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار از دوری از ناپاکی‌ها، بی‌تفاوتی به مذاهب مختلف، رنج از جور آسمان، تبعیت از احمد (پیامبر اسلام) اما دوری از امت محمود، گریز از عصیان و عبادت، و نفی سوداگری سخن می‌گوید. او خود را درگیر جنون عشق و نقصان‌های آن می‌داند.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی، انتقادهای اجتماعی و دینی، و استفاده از اصطلاحات پیچیده‌ی ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی مضامین مانند ناامیدی و جور آسمان نیاز به بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۵۰۱

نهان شد صافی ام ز آمیزش ناصاف این مجلس
به چشم میکشان صهبای دردآلود را مانم

نهد پا بر بساط مشربم ترسا وگر مومن
تفاوت نیست پیشم، درگه معبود را مانم

ز جور آسمان، گفتار و کردارم دگرگون شد
به احمد پیروم، لیک امت محمود را مانم

ز عصیان می گریزم وز عبادت می کشم تاوان
نه دنیایی، نه دینی، زاهد مردود را مانم

بجز نقصان ندیدم از جنون عاشقی طغرا
به سودا دشمنم، سوداگر بی سود را مانم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۰۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۰۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.