ز تاب آتش نظاره ات چو آب شوم
ز بس هوای تو دارد دلم، حباب شوم

کجاست طالع آنم که درسواری ناز
ز پای بوس تو همچشم با رکاب شوم

ز تیره بختی من با فروغ یار چه غم؟
چو بر سرم فکند سایه، آفتاب شوم