هوش مصنوعی: شاعر در این بیت از تنهایی و درد خود می‌گوید و بیان می‌کند که در گوشه‌ی تنهایی، تنها درد است که بازوی او را می‌گیرد و او از غم دست بر صورت می‌زند.
رده سنی: 15+ محتوا شامل مفاهیم عمیق احساسی و غم‌انگیز است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک یا مناسب نباشد.

شمارهٔ ۵۶۴

هرگز نمی گیرد کسی جز درد، بازوی مرا
در کنج تنهایی، زغم، چون دست بر رو می زنم
وزن: مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن (رجز مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۶۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.