۳۳۰ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۴۴

آن شمع که دوش بود تب تا سحرش
صحت پی رفع تب در آمد ز درش

تب از بدنش راه‌گریزی می‌جست
فصاد جهاند از ره نیشترش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۴۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.