۸۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۴۴

در باغ ز عشق تو چمن می سوزد
هجر تو روانم به بدن می سوزد

یاد تو چو باده ای که دیرینه بود
مغز خرد اندر سر من می سوزد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.